เครื่องบูชาเจ้าเเม่นที-ท้าวสีทันดร
สิ่งที่ต้องเตรียมในการทำพิธีลอยอังคาร
ประธานพิธี (โดยมาก เป็นบุตร หรือธิดา คนหัวปี) นำด้ายสายสิญจน์มาผูกที่ลุ้ง แล้วคลี่ด้ายสายสิญจน์ไปให้ญาติสนิทมิตรสหายทุกคนถือไว้ แล้วอัญเชิญลุ้งใส่อังคาร โดยถือด้วยมือทั้งสองประคองหย่อนลงสู่ทะเล พร้อมกับด้ายสายสิญจน์ด้วยกิริยาอาการแสดงความเคารพ แล้วหย่อนพวงดอกไม้สดลงตามไปพร้อมกันนั้น บรรดาญาติสนิทมิดรสหายทั้งหลายผู้ไปร่วมพิธีก็หย่อนพวงดอกไม้สด (ถ้ามี) หรือโรยกลีบดอกกุหลาบลงตามไปในทะเล เพื่อทําการสักการบูชาอังคารเป็นวาระสุดท้ายแล้วทุกคนน้อมตัวลงยกมือไหว้ พร้อมกับกล่าวคำอวยพรแก่ท่านผู้ล่วงลับไปแล้วว่า "ขอจงไปสู่สุคติ จงอยู่เป็นสุข ๆ เถิด" ดังนี้แล้ว เป็นเสร็จพิธีการลอยอังคาร
ต้องทำอย่างไรหากมีคนไทยเสียชีวิตในต่างประเทศ ?
พิธีลอยอังคารเป็นประเพณีสำคัญในงานศพไทย. มีความหมายลึกซึ้งในวัฒนธรรมไทย. เป็นการนำเถ้าถ่านที่เหลือจากการเผาศพไปลอยในแม่น้ำ ความเชื่อในการลอยอังคารคือการส่งดวงวิญญาณให้กลับสู่ธรรมชาติและเดินทางสู่ภพภูมิที่ดี
*** ข้อความข้างต้นเป็นบทความตัวอย่าง หรือเป็นแนวทาง เอาไปประยุกต์ใช้ เพื่อความถูกต้องกรุณาสอบถามผู้ให้บริการลอยอังคารหรือผู้รู้อีกครั้ง ***
มอบความประทับใจครั้งสุดท้ายให้กับคนที่คุณรัก ด้วยบริการลอยอังคารหน้าวัดหลวงพ่อโสธร
สถานที่ที่นิยมในการลอยอังคารคือที่ใดบ้าง
พิธีการลอยอังคารนั้น สันนิษฐานว่าน่าจะได้รับคตินิยมมาจากอินเดีย เหตุเพราะคนอินเดียถือว่าแม่น้ำคงคาเป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ชำระบาปได้ ด้วยเหตุนี้การเผาศพจึงชอบที่จะมาเผากันที่ริมแม่น้ำคงคากันมาก ทั้งนี้ก็เพียงเพื่อจะได้นำกระดูกและเถ้าถ่านทิ้งลงแม่น้ำแห่งนี้ เพราะถ้าไม่ได้สัมผัสกับน้ำในแม่น้ำคงคาแล้วก็จะไม่ได้ขึ้นสวรรค์ หรือไม่หมดบาปนั่นเอง
พิธีลอยอังคารเป็นประเพณีที่สำคัญในความเชื่อของไทย มีจุดเริ่มต้นมาจากศาสนาพราหมณ์-ฮินดู.
ใช้เครื่องประกอบพิธีหลายอย่าง เช่น ดอกไม้ ธูป เทียน
สะดวก: ใกล้วัดหลวงพ่อโสธร เดินทางสะดวก
สำหรับที่มาของพิธีลอยอังคารนั้น เชื่อกันว่ามีมาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยพิธีที่ใกล้เคียงการลอยอังคารในปัจจุบันที่สุด คือพิธีตามคตินิยมของชาวฮินดูจากประเทศอินเดีย ซึ่งชาวฮินดูจะเผาศพบนเชิงตะกอนริมแม่น้ำคงคา แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งประเทศอินเดีย จากนั้นจะลอยเถ้ากระดูกไปกับแม่น้ำ ตามความเชื่อว่าน้ำในแม่น้ำคงคาจะช่วยชำระล้างบาปของผู้เสียชีวิตได้ ส่วนคำว่า ‘อังคาร’ นั้น มาจากคำว่า ‘องฺคาร’ อ่านว่า อัง-คา-ระ เป็นคำยืมจากภาษาบาลีสันสกฤต แปลว่าถ่าน จึงถูกนำมาใช้เรียกเถ้ากระดูกหลังการเผาศพกันอย่างแพร่หลาย
๖. พิธีลอยอังคาร ก้อนหิน สัก ๒-๓ ก้อน มีน้ำหนักพอจะถ่วงลุ้งให้จมลงสู่ท้องทะเล